Çocuk bebeğe düştüğünde eğitim başlar diyen birçok kimse bulunmaktadır. Bu düşünce gerçekten oldukça doğru bir düşüncedir. Çünkü insanlar alışkanlıkları da iyi ya da kötü davranışları da daima küçük yaşlarda edinmektedir. Bu alışkanlıkları etkilerken dikkat edilmesi .
İşte Bebeğinizi Doğru Eğitmeniz İçin Birkaç Tüyo;
Ebeveynlerin uyumu çocuk eğitim sürecinde başarı oranını ciddi seviye de arttırmaktadır. Gelecek yaşlardaki karakterin oluşma sürecinin temelleri çocuklarda altı yaşında atılmaktadır. Bu süreçte ebeveyn olarak çocuğa dürüstlük, doğruluk ve paylaşım örnek olarak öğretilmelidir. Yalanın oldukça kötü bir şey olduğu ve kötülüğün ise oldukça zararlı bir olgu olduğu çocuğa net olarak anlatılmalıdır.
Bebeklerde en önemli eğitimlerden biri uyku eğitimidir. Kaliteli bir uykunun belirli süreler içerisinde ve belirli zamanlarda olması oldukça önemlidir. Ailenin düzensiz hareketleri, gürültüleri, zamansız uyutma çabaları, çocuk odasının hali, sıcak ve soğuk, ışık ve ses ve çocuğun emniyet durumu .
Bebek yaşta kazandırılabilecek en önemli şeylerden biride temizliktir. Temizlik eğitimi süt çocuğu döneminde başlar. Çocuk altı kirlendiğinde huysuzlaşmaktadır. Bu süreçte oyalanmadan altını temizlemeye dikkat etmek oldukça önemlidir. Çocuk eli kirlendiğinde onu geçiştirmemek, tuvalet eğitiminin ardından temizliğini yaparak onunda nasıl yapması gerektiğini öğretmek oldukça önemlidir. Ancak tuvalet eğitimi esnasında bazı ebeveynler aceleci davranmaktadır. Çocuklarının birkaç gün içerisinde tuvalet eğitimini öğrenmelerini beklemektedirler. Bazen anneler çocuklarını ‘’Seni sevmem, seni yakarım’’ gibi tehdit ifadeleri ile korkutmaktadır. Oysa bu çocuklarda beklenilenin aksine olumsuz bir durum yaratmaktadır. Çocuğunuzu korkutmak yerine o oturağındayken keyif ve neşe ile ona bakarsanız o sizi memnun etmek için tuvaletini yapmayı marifet sayacak ve böyle böyle de alışacaktır.
Bebeklik döneminde önem taşıyan eğitimlerden biri de hiç şüphesiz ki yemek eğitimidir. Genellikle ebeveynler çocuklarının hasta olmadığı zamanlarda yemekten kaçınmaları halinde büyük bir endişeye kapılmaktadırlar. Oysa bu normal bir durumdur. Sağlık sorunu olmayan çocuklar acıktıklarında mutlaka yemek yemektedirler. Anneler ise sürekli olarak çocuklarının fazla yemesini istemektedirler ve üzerine fazla düşülen çocuklar genellikle yemek yemekten kaçınırlar. Yemek zamanları hem çocuk hem de anne için bir eziyete dönüşmektedir.
